Myanmar Monk Student Association

(၆၄)။ ေျမြသည္ အမ်က္လြန္၏။ သူယုတ္သည္လည္း အမ်က္လြန္၏။ ေျမြထက္ သူယုတ္သည္ကား အမ်က္လြန္၏။ ထိုေျမြကိုကား မႏၲယားေဆး၀ါးတို႔ျဖင့္ ၿငိမ္းေစႏိုင္၏။ သူယုတ္ကိုကား အဘယ္မည္ေသာ ေဆးျဖင့္ ၿငိမ္းေစႏိုင္အံ႔နည္း။

(၆၅)။ အၾကင္လူမိုက္သည္ မိမိမိုက္ေသာအျဖစ္ကို သိ၏။ ထိုသို႔သိျခင္းေၾကာင့္ ထိုသို႔ မိုက္ေသာသူျဖစ္လ်က္လည္း ပညာရွိမည္၏။ အၾကင္လူမိုက္သည္ကား မိုက္လ်က္လွ်င္ မိမိကုိယ္ကို ပညာရွိဟု ထင္၏။ ထိုသူမိုက္သည္သာလွ်င္ စင္စစ္ သူမိုက္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

(၆၆)။ သူမိုက္သည္ အၾကင္မွ်ေလာက္ မိမိျပဳေသာမေကာင္းမႈသည္ အက်ိဳးမေပးေသး။ ထိုမွ်ေလာက္ပ်ားရည္ကဲ႔သို႔ ေအာက္ေမ႔တတ္၏။ အၾကင္အခါ၌ကား မိမိျပဳေသာ မေကာင္းမႈသည္ အက်ိဳးေပး၏။ ထိုအခါ၌ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

(၆၇)။ သူမိုက္သည္ ကိုယ္အားရွိမႈ မေကာင္း၊ အႏိုင္အထက္ သူ၏ဥစၥာကို ရေအာင္ယူတတ္၏။ ပညာနည္းေသာ ထိုသူမိုက္သည္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္သည္မွ ေနာက္၌ ငရဲသို႔ ေရာက္တတ္၏။

(၆၈)။ အိမ္၌ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္ကား ၾကြက္တည္း။ ေတာ၌ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္ကား ေမ်ာက္တည္း။ ငွက္၌ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္ကား က်ီးတည္း။ လူ၌ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္ကား ပုဏၰားတည္း။

(၆၉)။ ႏိုးၾကားေသာသူအား ညဥ္႔သည္ရွည္၏။ ခရီးပန္းေသာသူအား တစ္ယူဇနာခရီးသည္ ရွည္၏။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မသိကုန္ေသာ သူမိုက္အား သံသရာသည္ ရွည္၏။

(၇၀)။ ယုတ္ေသာ သေဘာရွိေသာသူသည္ သူတစ္ပါးတို႔၏ ႏွမ္းေစ႔ခန္႔မွ်သာရွိေသာ အနည္းငယ္ေသာ အျပစ္ကိုသာလွ်င္ ျမင္တတ္၏။ အုန္းသီးေလာက္ရွိေသာ မိမိအျပစ္ကိုကား မျမင္တတ္။

(၇၁)။ လူမိုက္သည္ ပညာရွိအား ခ်ီးမြမ္းျခင္းျဖင့္ ဒဏ္ကို ေပးသည္မည္၏။ ပညာရွိကို ပညာရွိသည္သာလွ်င္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ ေကာင္းစြာ ခ်ီးမြမ္းျခင္းမည္၏။

(၇၂)။ လိုခ်င္တတ္မက္ျခင္းရွိေသာသူကို တန္စိုးလက္ေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္ ယူရာ၏။ မာနခက္ထန္ေသာသူကို လက္အုပ္ခ်ီသျဖင့္ ယူရာ၏။ သူမိုက္ကိုကား အလိုသို႔လိုက္သျဖင့္ ယူရာ၏။ ပညာရွိကို အဟုတ္အမွန္ဆိုသျဖင့္ ယူရာ၏။

............
ျမန္မာ့အြန္လိုင္းစြယ္စံုက်မ္း