အဲဒီေလာက္ရွည္တဲ့ တာေဘာင္ႀကီးက်ိဳး သြားေလာက္ တဲ့အထိထန္တဲ့ လႈိင္းကလဲ...ဘယ္ေလာက္ ျပင္းမလဲ ေတြးၾကည့္ေပါ့….လယ္ကြင္းေတြ ၾကည့္မဆံုးဘူး ေတြ႕တဲ့ေေကာက္ရိတ္သူမ တေယာက္ ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ႏြားစားဖို႔ရိတ္တာပါ၊လယ္အားလံုးကေတာ့သုည္းသြားၿပီ၊ ဧကေပါင္းအမ်ားႀကီးပဲ..အဲဒီအနီးနားကဘုန္းေတာ္ႀကီး တပါးကိုေမးၾကည့္ေတာ့ အျမင့္(၈)ေပခြဲရွိတဲ့ေက်ာင္း ေရပၚမွာ(၆)လက္မေလာက္ပဲ က်န္တယ္ လို႔ေျပာတယ္.. ဒီရပ္ကြက္ မွာ အိမ္ေျခ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ေမးေတာ့ ၄၀၀ ေက်ာ္တဲ့……တျခားရပ္ကြက္ေတြေကာ ပါေသးလားဆိုေတာ့ ဟိုတစ္ဖက္ အစြန္ရပ္ကြက္ကလဲ ဒီလိုပဲ တဲ့…..အကူညီေတြ ဘာရလဲ ဆိုေတာ့ ၊ ဆန္ (၆) လံုးရယ္၊ တခ်ိဳ႕ တာေပၚလင္ ၆ ေပ၊ ၁၀ ေပ တစရယ္၊ ေရသန္႔နည္းနည္းရယ္၊ ဒါပဲ တဲ့ သူတို႕ေတြ ေနတဲ့ အိမ္ေတြၾကားထဲ ေရအိုင္ႀကီးလိုလို ျဖစ္ေနတယ္ ေရေတြက ဒီလိုပဲလားဆိုေတာ့ ခုမွ ၀ပ္က်န္ခဲ့တာ တဲ့…..ဆားငန္ေရေတြ ဆုိေတာ့ ပုပ္ကုန္ပီ ေခါင္မိုးက မလံု ေန႕ခင္းဆိုပူ၊ ညဆို ႏွင္းေတြယို၊အဖိုးအို အဖြါးအိုေတြ ဆို ဘယ္လို ေနမလဲ……တခ်က္ကေလး ေတြးၾကည့္မိေတာ့..ေလပူကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလးသာ ရႈိက္မိသြားတယ္….. စကားသံအျဖစ္ ေတာ့ ဘာမွ ထြက္မလာဘူး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ ဘာမွအေျဖမရဘူး ၊ လိုက္က္ျပေပးတဲ့ ရပ္ကြက္သားတေယာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အက်ီ ၤ ဗလာ က်င္းနဲ႕ သမီးေလးကို ခ်ီကာ အားငယ္ေနတဲ့ ညႈိးေရာ္ေရာ္ မ်က္ႏွာေလးေပၚမေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့ လက္တဖက္ ေပၚလာလို႔ အားရွိပံုေလးကိုေရးေရးေလးေတြ႕ရျပန္တယ္၊ သမီးေလးကို မုန္႔၀ယ္ေပးရင္း သားအဖႏွစ္ေယာက္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေတာ့ေပ်ာ္ေနလိုက္တာေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔စကားဆိုေတာ့ရ ပါတယ္ ကိစၥမရွိပါဘူးအကူညီလိုရင္ပဲ ေျပာပါ…ဆိုၿပီး သူ႕ခမ်ာ ေက်နပ္ေနပံုေလး ကို အမွတ္ရမိပါေသးသည္။
တကယ္လွဴျဖစ္ေတာ့လဲ ေငြပမာဏသာ မ်ား၍ လက္ခံရေသာ လူထုအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ပမာဏမွ်ေလာက္သာ မိမိတို႕ကေပးကမ္းႏိုင္သည္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြက ေမးမၾကည့္လိုက္နဲ႕ အမ်ားႀကီးဆိုမွ အမ်ားႀကီးပါ၊ နဂိုခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ ဘ၀ေတာင္ နာလန္မထေသး၊ ၾကမၼာဆိုးႀကီးကထပ္၀င္၊ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာ ေတာင္ေတြးမရဘူး ၊ ေငးၾကည့္ေနၾကတဲ့ခေလးငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက အထင္တႀကီး ျဖစ္လြန္းေနတယ္။ ကင္မရာလဲ မျမင္ဖူးဘူး ေထာင္တန္ အထပ္လိုက္ႀကီးလဲ မျမင္ဖူးဘူး၊သူတို႕ေတြလဲ ဒီလို လွဴႏုိင္သူေတြ ျဖစ္ခ်င္ၾကမွာပဲလို႔ ေတြးမိေတာ့ ပါ၀င္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴရွင္ေတြအားလံုးကို ေလးစားမိပါေေသးတယ္။
ရင္ေမာခဲ့ရတဲ့ ခံစားမႈေလး နဲ႕ပဲ အဲဒီေန႕ ညေမွာင္ေမွာင္ၾကားထဲမယ္ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြေပါ ဒလိမ့္ေခါက္ေကြးမ်ား၊ လဲက်ေတာ့မလားလို႔ စိတ္တထင့္ ထင့္ နဲ႕ သူမ်ားႏိုင္ငံ မီးထိန္ထိန္ လင္းေနပံုေလးကို ေတြးမိေတာ့ ၿပံဳးမိသြားသည္၊မခ်ိၿပံဳးသာျဖစ္ပါသည္။
ေရွ႕ဆက္ရန္...ရွိေသးသည္။
.............
ေရးသားသူ
ဂရုဏာ
ပုိ႕စ္တင္သူ ။.............။
( MMSA )
on
Wednesday 5 January 2011
ေခါင္းစဥ္အလိုက္ပို႕စ္မ်ား
ေဆာင္းပါး
0 ( မွတ္ခ်က္ေရးခ်င္ရင္ )