သိုျဖင့္၍ ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္ စံျပီးသည့္ေနာက္ တရားအဆံုးအမကို
စနစ္သစ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ ပံုစံသစ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေပၚေပါက္လာျခင္း
ပံုစံမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာၾကေလသည္။ အကယ္၍ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးသည္
ေကာင္းမႈထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္သည့္ အက်ဳိးတရားကို ျပရဘို႔
ျပဳလုပ္နိုင္ေလသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အစီအစဥ္မ်ဳိးကို စီစဥ္ရျခင္းမွာ
နွင့္ ရင္းနွီးကြ်မ္းဝင္သြားေစရန္၊ မိမိတို႔၏ ဘာသာတရားကိုပင္လွ်င္
မရိွဟု သိျမင္သည္ အထိ ေျပာဆိုေနရေပလိမ့္မည္။
ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ တို႔အား တစ္ခုတည္း သို႕မဟုတ္္ စစ္မွန္ေသာ သဘာဝ
အျဖစ္ျဖင့္သာ ျမင္ေပလိမ့္မည္။ ၊ သို႕မဟုတ္ သီးျခားအေတြးအေခၚ
မဟုတ္ေပ။ ယင္းအရာ ဝတၳဳသည္ သဘာဝသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ သ႔မို ဟုတ ္
ၾကေပ။ အကယ္၍ လူတ႔အို ား ထိုအတိုင္း စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္ညႊန္ၾကားသည္
မဟုတ္ေပ။ ထိုအယူအဆမ်ဳိးကိုလိုက္နာက်င့္ၾကံသည့္ျဖစ္ေလသည္။
အဆင့္နိမ့္သည့္မိမိျပဳသည့္ ကုသိုလ္ျပရဘို႔ရန္ အတြက္ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ပါက
လူတ႔အို ား စိတ္ပါဝင္စားလာေစရန္ကုသိုလ္၏ အက်ဳိးကို “ငါးစာ
ဆြဲသြင္းရန္အတြက္ မ်ဥ္းေၾကာင္းအျဖစ္အက်ဳိးကို တြယ္တာမက္ေမာေနစရာမလိုဟူေသာ
တြယ္တာမက္ေမာမႈမ်ဳိးမဆို ေနာက္ဆံုးပိတ္၌ဟူေသာ အျမင္မ်ဳိး မေပၚေပါက္လာမီ
ေကာင္းမႈကိုျပဳလုပ္ေစလ်က္လိုက္နာက်င့္ၾကံျခင္းသည္ အဦးဆံုး
အေျခခံရသည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းဓမၼ၏ လမ္းေၾကာင္းေပၚ၌
ဝတၳဳေၾကာင့္မွ ယစ္မူးေတြေဝျဖစ္ေလသည္။ ဤ၌ ယင္းဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္း
ရိွေနတုန္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
........................
ပါရဂူ ဓမၼစကား
0 ( မွတ္ခ်က္ေရးခ်င္ရင္ )