၁၉၅၁ ႏွင္႔ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ၾကားမွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ အလွဴေငြ ေဒၚလာ ၅၅ ဘီလီယံ လက္ခံရရွိခဲ႔ၿပီး၊ ကမၻာ႔သမိုင္းမွာ အလွဴေငြ အမ်ားဆံုး ရရွိခဲ႔တဲ႔ တိုင္းျပည္အျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္ ယခု အိႏၵိယက အျမဲလက္ျဖန္႔ေတာင္းေနမယ္႔ အတန္းစားမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ႔တာကို သက္ေသျပေတာ႔မည္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားဆံုး လက္ျဖန္႔ေတာင္းခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀မွ ႏိုင္ငံတကာ အလွဴရွင္ေဇာတိက အျဖစ္ကို ခုန္ကူးဖို႔ အစိုးရက စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ေနသည္။
အိႏၵိယအစိုးရက လာမယ္႔ ၅ ႏွစ္နဲ႔ ၇ အတြင္း အာဖရိကအပါအ၀င္ ဆင္းရဲတဲ႔ တုိင္းျပည္ေတြကို ကူညီဖို႔ ေဒၚလာ ၁၁.၃ ဘီလီယံ အသံုးျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အကူအညီေပးတဲ႔ USAID လို အဖြဲ႔မ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔၊ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီ အဖြဲ႔ႀကီး (IAPD) တစ္ခုကို ဖန္တီးေဆာင္ရြက္ေနသည္။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္က အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံေတြကို ေပးတဲ႔ တရား၀င္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအကူအညီ (official development assistance) က ခ်မ္းသာတဲ႔ စက္မွႈႏုိင္ငံႀကီး ၁၅ ႏိုင္ငံမွ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက အႀကီးမားဆံုး အလွဴရွင္ျဖစ္ၿပီး၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ လွဴဒါန္းေငြ ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလီယံ အထိ ရွိခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္ ယခုေနာက္ပိုင္း စီးပြားေရး တိုးတက္လာတဲ႔ ႏိုင္ငံမ်ားကပါ ႏိုင္ငံတကာ လွဴဒါန္းမွႈေတြ လုပ္လာၾကသည္။ နယူးေယာ႔ခ္ တကၠသိုလ္ Wagner School ရဲ႕ ေစာင္႔ၾကည့္ေလ႔လာမွႈအရ တရုတ္က ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံတကာလွဴဒါန္းမွႈ ေဒၚလာ ၂.၅ ဘီလီယံ ရွိခဲ႔ၿပီး၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚလာ ၁.၉ ဘီလီယံ ထိ ရွိခဲ႔သည္။ ဘရာဇီးက ယခုေနာက္ပိုင္း ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ ၄ ဘီလီယံ လွဴဒါန္းေနသည္။
၄င္း ပမာဏမွာ ဆီြဒင္၊ အီတလီ၊ ေဆာ္ဒီ တို႔ လွဴဒါန္းေငြႏွင္႔ ညီမွ်မွႈရွိလာၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ ကမၻာ႔အလွဴရွင္ ကလပ္ႀကီးတစ္ခု ေပၚလာၿပီ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယက ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံ ႏွႈန္းနဲ႔ ပံုမွန္ လွဴဒါန္းသြားပါက ဩစေၾတးလ်နဲ႔ ဘယ္လ္ဂ်ီယံတို႔ အဆင္႔ ရွိမည္ ျဖစ္သည္။
ဘရာဇီး၊ ရုရွား၊ အိႏၵိယ၊ တရုတ္တို႔ရဲ႕ BRIC ကလပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာလွဴဒါန္းမွႈမွာ ၂၀၀၅ နဲ႔ ၂၀၀၈ အတြင္း ေဒၚလာ ၁၁.၂ ဘီလီယံ ရွိခဲ႔ၿပီး၊ ယခု ႏွစ္ဆ တိုးျမင္႔လာသည္။
အိႏၵိယရဲ႕ လွဴဒါန္းမွႈက ယခုမွမဟုတ္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာကတည္းက ဆင္းရဲတဲ႔ႏိုင္ငံေတြမွ အရပ္သား ၀န္ထမ္းမ်ားကို civil servants ထရိန္နင္ေတြ ေခၚေပးခဲ႔သည္။ အိႏၵိယ နည္းပညာႏွင္႔ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွႈအဖြဲ႔ (ITEC) က သင္တန္းမ်ားစြာ ေပးခဲ႔ၿပီး၊ ယခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံ ၁၂၀ မွ သင္တန္းသား ၅၅၀၀ ကို ကြ်မ္းက်င္မွႈသင္တန္းေပါင္းစံု ေပးခဲ႔သည္။
ဆင္းရဲတဲ႔ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အၿမဲလက္ျဖန္႔ေတာင္းသူမ်ား အတြက္ မွီခိုအားထားရာအျဖစ္ အေမရိကန္ USAID လို အဖြဲ႔အျပင္၊ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီ အဖြဲ႔ႀကီး (IAPD) ကိုလည္း ေနာက္ပိုင္း အားကိုးစရာ ျဖစ္လာႏိုင္မည္။
ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း
Source: Economist & AFP
၁၉၀၀ ျပည္႔ႏွစ္မ်ားဆီက ဂၽြန္အဲလ္ဖလက္ ၀က္တ္ကင္စ္ ဆိုသူက ေလဒီစ္ဟုမ္း ဂ်ာနယ္မွာ ၂၁ ရာစု လူသားေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ႔ ၾကိဳတင္ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြကို အခန္းဆက္ ေရးသားခဲ႔ပါတယ္။
အဲဒီ ေျမာက္ျမားလွတဲ႔ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြထဲမွာ အနာဂတ္ ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရးက ဘယ္လိုျဖစ္လာမွာလဲ ဆိုတာလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြထဲမွာ "တကၠသိုလ္ပညာေရးဟာ လူတိုင္းအတြက္ အခမဲ႔ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္တဲ႔။ အမ်ဳိးသား တကၠသိုလ္ၾကီးေတြ မ်ားစြာေပၚေပါက္လာပါလိမ္႔မယ္။ ကေလးေတြဟာ အေျခခံအဂၤလိပ္သဒၵါကို လြယ္ကူရွင္းလင္းစြာ သင္ၾကားခြင္႔ရလိမ္႔မယ္။ အုပ္စုဖြဲ႔ သင္ယူမႈေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာမွႈေတြ ရွိလာပါလိမ္႔မယ္။
ဆင္းရဲတဲ႔ကေလးေတြဟာ ေက်ာက္သင္ပုန္း ၊ အ၀တ္အစား ၊ စာအုပ္ေတြကုိ အခမဲ႔ ရရွိပါလိမ္႔မယ္။ ထူးခၽြန္ၿပီး အမွန္တကယ္ မတတ္ႏိုင္တဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ သူတို႔ရဲ႕ ေက်ာင္းလခေတြကိုလည္း အစိုးရက ပံံ႔ပိုးေပးပါလိမ္႔မယ္။ ဆရာ၀န္ေတြကလည္း အစိုးရေက်ာင္းေတြက ပံုမွန္လာေရာက္ၿပီးေတာ႔ ဆင္းရဲတဲ႔ ကေလးေတြကို က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေစာင္႔ေရွာက္မႈေတြကိုလာေရာက္ စစ္ေဆးကာ လိုအပ္တာေတြကို ပံ႔ပိုးပါလိမ္႔မယ္။
အရမ္းဆင္းရဲတဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ လိုအပ္ရင္ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္ကုိ အခမဲ႔ ၾကိဳပို႔ေပးတဲ႔အျပင္ သင္ခန္းစာအတြင္း ေန႔လည္စာကိုလည္း အခမဲ႔ ရရွိပါလိမ္႔မယ္။ အပန္းေျဖခရီးထြက္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ကေလးေတြကို ကမၻာအႏွံ႔အလည္ ပို႔ေပးပါလိမ္႔မယ္ ။ က်င္႔၀တ္နဲ႔ အိမ္တြင္းမႈဆိုင္ရာ ပညာရပ္ေတြကို အေရးၾကီးတဲ႔ သင္ခန္းစာေတြအျဖစ္ ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ၾကားၾကပါလိမ္႔မယ္" ဆိုတဲ႔ ခန႔္မွန္းခ်က္ေတြပါပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ႔ စစ္အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ရဲ႕ ၁.၂ ရာခုိင္ႏွႈန္းကိုသာ ပညာေရးအတြက္ သံုးတယ္လို႔ မၾကာခင္က အစီရင္ခံစာေတြအရ သိရွိရပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးအေျခအေနကို အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ယူနီဆက္ဖ္ ရဲ႕ အစီရင္ခံစာတစ္ခုအရဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ကေလး ၁၀ ေယာက္မွာ ၃ ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းလံုး၀ တက္ခြင္႔မရခဲ႔ပါဘူး။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ၄၀ ရာခုိင္ႏွႈန္းဟာ မူလတန္း ပညာေရးကို တက္ေရာက္ခြင္႔ မရၾကပါဘူး။ ၂၆ ရာခိုင္ႏွႈန္းေသာ မိဘေတြဟာ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းထားဖို႔အတြက္ ေငြေၾကး မတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ေနာက္ ေက်ာင္းတက္ခြင္႔ရတဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ ၆၀ ရာခိုင္ႏွႈန္းဟာလည္း ပညာေရးကို ဆံုးခန္းမတိုင္ခဲ႔ၾကပါဘူး။ တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးရင္လည္း လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ တကၠသိုလ္၀င္တန္းမွာ ရရွိခဲ႔တဲ႔ အမွတ္ေတြအရ သူတို႔ စိတ္၀င္စားသည္ျဖစ္ေစ မ၀င္စားသည္ျဖစ္ေစ တကၠသိုလ္မွာ အထူးျပဳဘာသာရပ္ကုိ ယူၾကရပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပဋိပကၡေတြကလည္း ပညာေရးကို ေႏွာင္႔ေႏွးေအာင္ ဖန္တီးေနျပန္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ ကေလးေတြနဲ႔ ဆရာေတြဟာ တိုက္ပြဲေတြရဲ႕ လြတ္ရာကို ထြက္ေျပးၾကရပါတယ္။ ေက်ာင္းဆရာေတြ ဆိုတာလည္း လခေတြ ပံုမွန္ မရၾကပါဘူး။
ေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပသနာႀကီးတစ္ခုက ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ ပညာတတ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးျပသနာကို အစိုးရရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံု ညံ့ဖ်င္းလွတဲ႔အတြက္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပရင္း တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႔ ျပည္ပကို ထြက္လာၾကၿပီး တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ ျပန္လည္အေျခခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားလာၾကျပန္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ လူသားဆိုင္ရာ အရင္းအႏွီးအတြက္ နစ္နာလွပါတယ္။ ဒီနစ္နာမႈေတြဟာ ကာလၾကာရွည္ေလ ပိုမိုဆိုး၀ါးလာေလ ျဖစ္မွာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မ်ဳိးဆက္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ယိုစီးမႈေတြ ရွိလာလို႔ပါပဲ။
အထက္က ေျပာခဲ႔တဲ႔ ၀က္တ္ကင္စ္ရဲ႕ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ႔ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေနပါေတာ႔တယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အျခားဖြ႔ံၿဖိဳးၿပီး နုိင္ငံမ်ားအတြက္ေတာ႔ ဒါေတြဟာ မွန္သင္႔သေလာက္ မွန္ပါလိမ္႔မယ္။
သို႔ေသာ္ အေမရိကန္ ပညာရွင္တစ္ဦးက "ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ အခုဆိုရင္ အမ်ဳိးသားတကၠသိုလ္ေတြ ရွိေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာလည္း အခုဆိုရင္ လာတင္ ဘာသာစကားကို မသင္မေနရဆိုၿပီး မသင္ရေတာ႔ပါဘူး။ ၀င္ေငြနည္းတဲ႔ မိသားစုကလာတဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ အခ်ဳိ႕ေသာ ခရိုင္ေတြမွာ အခုဆိုရင္ အခမဲ႔ မနက္စာ ေန႔လည္စာေတြအျပင္ အၾကိဳအပို႔ကိုလည္း ပံ႔ပိုးေနပါၿပီ"
"ဒါေပမဲ႔ ၀က္တ္ကင္စ္ရဲ႕ အျခားေသာ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြဟာ လံုး၀ကို မွားယြင္းေနပါတယ္။ ဒီေန႔ရက္ေတြမွာ ဘယ္သူမွ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေက်ာင္းမွာ သင္ဖို႔ ေျပာၾကားတာေတြ မရွိေသးပါဘူး။ ခ်ဳိ႕တဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ မ်က္စိနဲ႔ သြားဘက္ဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ႔ေတြကို အျပည္႔အ၀ မရေသးပါဘူး။ ဒါ႔အျပင္ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာလည္း ေႏြရာသီအားလပ္ရက္ေတြမွာ ကမၻာအႏွံ႔အျပားကို လည္ပတ္ခြင္႔ မရေသးပါဘူး။ တကၠသိုလ္ေတြ ရွိေပမယ္႔လည္း ဒါေတြဟာအခမဲ႔ မဟုတ္ေသးပါဘူး" လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ ဘယ္အခ်ိန္မ်ားမွ ကေလးေတြအားလံုး ေက်ာင္းတက္ႏိုင္မလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မွမ်ား ကေလးေလးေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အပူအပင္ကင္းစြာနဲ႔ ပညာသင္ၾကားႏိုင္မွာလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မ်ားက်မွ တကၠသိုလ္ ပညာေရးဟာ ႏိုင္ငံတကာမွာ ျပန္လည္၀င္ဆန႔္မွာလဲ။ ဒီေမးခြန္းေတြကို ဘယ္အခ်ိန္မွာမွ အေျဖေတြ႔ၾကမွာလဲ...။
သုခသခင္
Ref : http://curriculumproject.org/education-in-burma
http://www.howtobearetronaut.com/2011/07/what-may-happen-in-the-next-hundred-years-c-1900/
http://www.good.is/post/what-will-education-be-like-in-100-years/
ၿဗိတိန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းက လန္ဒန္နဲ႔ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ရက္ပိုင္းအတြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ႔တဲ႔ ဆူပူလုယက္မွႈေတြအတြက္ တရားခံလက္သည္အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ၿပီး၊ ၄င္းတို႔မွာ ေဖ႔စ္ဘြတ္၊ တြစ္တာနဲ႔ BlackBerry ဖုန္းတို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ၾကာသာပေတးေန႔ ပါလီမန္မိန္႔ခြန္းတြင္ ထည့္ေျပာခဲ႔သည္။
ဆူပူလုယက္မွႈမ်ားအတြက္ 'လြတ္လပ္တဲ႔ သတင္းစီးဆင္းမွႈ' က ျပႆနာ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေျပာဆိုရင္း၊ ၿဗိတိန္အစိုးရက ေဖ႔စ္ဘြတ္၊ တြစ္တာ လူမွႈကြန္ယက္၀ဘ္ဆိုဒ္ ႏွစ္ခုႏွင္႔ BlackBerry ဖုန္း ကုမၸဏီေတြကို အေရးေပၚေဆြးေႏြးဖို႔ ဆင္႔ေခၚထားသည္ဟု ဆိုသည္။
ကင္မရြန္းက ပါလီမန္ကို ေျပာဆိုရာတြင္ "ထိတ္လန္႔တုန္လွႈပ္ဖြယ္ အျပဳအမူေတြကို ၾကည့္ရသူတိုင္းက ဒီလိုဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာမွႈဟာ လူမွႈမီဒီယာေတြကတဆင္႔ စုဖြဲ႔လာတာကို ျမင္ေနၾကရတယ္။ လြတ္လပ္တဲ႔ သတင္း စီးဆင္းမွႈကို ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ အလားတူ ဆိုးက်ဳိးေတြ အတြက္လည္း အသံုးျပဳႏိုင္တယ္။ လူေတြက အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔အတြက္ လူမွႈမီဒီယာကို အသံုးျပဳလာၿပီ ဆိုရင္ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ဒါေတြကို ရပ္ပစ္ဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္" ဟု အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ လူမွႈမီဒီယာမ်ားကို ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္ခဲ႔သည္။
ဆက္ၿပီး ကင္မရြန္း က "အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားအေနနဲ႔ အဲဒီ လူမွႈကြန္ယက္ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြကေန အၾကမ္းဖက္မွႈ၊ မတည္ၿငိမ္မွႈနဲ႔ ရာဇ၀တ္မွႈေတြကို ဖန္တီးခဲ႔တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္၊ အဲဒီ ဆိုဒ္ေတြကို ရပ္ပစ္ဖို႔ အခြင္႔အေရး ရွိသလားဆိုတာ စဥ္းစားေနပါတယ္" ဟုလည္း ေျပာဆိုခဲ႔သည္။
ဆူပူအၾကမ္းဖက္မွႈအတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ လူ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီးခဲ႔ေၾကာင္း ကင္မရြန္းက လႊတ္ေတာ္ကို ေျပာသည္။ အထိကရုဏ္း ျဖစ္ပြားတဲ႔ ေလးရက္ေက်ာ္ အတြင္း ၿဗိတိန္ရွိ အေရာင္းဆိုင္ေတြကို ခိုးယူဖ်က္ဆီးမႈမ်ားေၾကာင္႔ ေပါင္ သန္း ၁၀၀ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၁၆၁) ေက်ာ္ ဆံုးရွႈံးခဲ႔ရေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ႔သည္။
ကြန္ဆာေဗးတစ္ ျဖစ္တဲ႔ ကင္မရြန္းက အတိုက္ခံ ေလဘာပါတီ၀င္မ်ားထက္ ပိုမိုလက္ေစာင္းထက္ၿပီး ဆူပူဆႏၵျပသူမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ လိုလားေနသည္။
ယဥ္ေက်းမွႈ၀န္ႀကီး အိုင္ဗင္ လူး၀စ္ ကလည္း "လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင္႔ဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အသက္ပါပဲ။ အလားတူ အမ်ားျပည္သူ႔ လံုၿခံဳမွႈရွိေရး ကလည္း ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အသက္ပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ လူမွႈမီဒီယာေတြကို အလြဲသံုးၿပီး ရာဇ၀တ္မွႈ အံုၾကြက်ဴးလြန္တာေတြကို ႀကိဳတင္တားျမစ္ဖို႔ လုပ္တဲ႔ အစိုးရရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ ေထာက္္ခံပါတယ္" ဟု ေျပာသည္။
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး သီရာဆာေမ က လာမယ္႔အပတ္အတြင္း လူမွႈမီဒီယာ လုပ္ငန္းကုမၸဏီႀကီး သံုးခုလံုးကို အစည္းအေ၀းတက္ဖို႔ ဆင္႔ေခၚထားသည္။
ၿဗိတိန္ လုယက္ဆူပူသူမ်ားက BlackBerry ဖုန္းမ်ားနဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ေတြပို႔ လူစုခဲ႔ၾကၿပီး၊ ဖုန္းမ်ားနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမက္ေဆ႔ခ်္ပို႔မွႈကို လက္နက္သဖြယ္ အသံုးခ်ခဲ႔ၾကသည္။
မၾကာခင္က လုပ္ခဲ႔တဲ႔ စစ္တမ္း တစ္ခုအရ၊ ၿဗိတိန္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အမ်ားစုက smartphones ေတြထက္ Blackberrys ေတြကို ပိုမို ႏွစ္သက္ ရင္ခုန္ၾကေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။ အလားတူ တြစ္တာနဲ႔ ေဖ႔စ္ဘြတ္တို႔ကိုလည္း အထိကရုဏ္းေတြ ဖန္တီးဖို႔ အသံုးျပဳခဲ႔ၾကသည္။
တြစ္တာနဲ႔ ေဖ႔စ္ဘြတ္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေတာ႔ ဒီမိုကေရစီႏွင္႔ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင္႔ ဘိုးေအ ၿဗိတိန္အစိုးရနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေၾကာင္းႏွင္႔ ကင္မရြန္း အစိုးရရဲ႕ မီဒီယာ ဆင္စာျဖတ္မွႈကို လံုး၀ကန္႔ကြတ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။
လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ မြမ္မာ ကဒါဖီနဲ႔ အီရန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အမာဒီနီဂ်က္ တို႔ကလည္း စာ၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းလို႔ ဆႏၵျပေနတဲ႔ ျပည္သူေတြအေပၚ ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ မေတာ္မတရား မဟားတရား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံုက အာဏာရွင္ဆန္လြန္းေၾကာင္း ေျပာခြင္႔သာတုန္း ေၾကျငာခ်က္ အသီးသီး ထုတ္ျပန္ခဲ႔ၾကသည္။
ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း
Source: Reuter & CNN
Google+ ကို အသံုးျပဳသူေတြဟာ " နာမည္ရင္းကိုသာ သံုးပါ မူ၀ါဒ"(real-names-only-policy) ကို လိုက္နာၾကရပါတယ္။ အဲဒီမူ၀ါဒဟာ ကမၻာတလႊားမွ ဆႏၵျပလွႈပ္ရွားေနသူေတြအၾကား လူမႈကြန္ယက္ရဲ႕ ေရပန္းစားမႈနဲ႔ အားကိုးအားထားျပဳႏိုင္မွႈကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ စိတ္အားေလ်ာ႔မွႈ ျဖစ္ေစပါတယ္။
လူမႈကြန္ယက္ေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရး မၿငိမ္သက္မႈေတြနဲ႔အတူ ေရပန္းစားလာပါတယ္။ ေဖ႔ဘြတ္ဟာ အီဂ်စ္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ရာမွာ အေရးပါတဲ႔ အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္အသံုးေတာ္ခံခဲ႔ပါတယ္ ။ အီဂ်စ္မွာ ဆႏၵျပတဲ႔သူေတြဟာ ေဖ႔ဘြတ္ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ႔ အတြင္းအျပင္ အခ်ိတ္အဆက္ရွိရိွ ဆက္သြယ္စုရံုး ခဲ႔ပါတယ္။
ဆီရီးယားမွ ေတာ္လွန္သူေတြကလည္း ယူက်ဳ႕ (Youtube) ကုိ အသံုးျပဳၿပီး အစိုးရရဲ႕ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လုပ္ရပ္ေတြကို ကမၻာအႏွံ႔ ဖြင္႔ခ်ျပႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္ ။ အခု လန္ဒန္မွာလည္း ဆႏၵျပသူေတြဟာ ဘရက္ဘယ္ရီ မက္ေဆ႔ခ်္ ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး စုရံုးၾကပါတယ္။
ဒါျဖင္႔ ဘာေၾကာင္႔ Google+ ကို မသံုးၾကတာလဲ။ ျဖစ္ႏိုင္တဲ႔အေၾကာင္းေတြကေတာ႔ အမ်ားၾကီးပါ။
ဒီအထဲကတစ္ခုကေတာ႔ Google+ အသံုးျပဳသူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ နာမည္အရင္းေတြကိုသာ အသံုးျပဳရျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ Google+ က မိိမိနာမည္ အျပည္႔အစံုကို ထည္႔ေရးဖို႔လည္း တိုက္တြန္းထားပါတယ္။
နာမည္ကို ေရးသြင္းရာမွာလည္း ဘာသာစကားတစ္မ်ဳိးတည္းကိုသာ အသံုးျပဳရမယ္႔အျပင္ ေဒါက္တာ၊ ပေရာ္ဖက္ဆာ စတဲ႔ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ အသက္ေမြးမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေတြလည္း ပါ၀င္ေရးသားလို႔ မရပါဘူး။ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ႔ အကၡရာ စာလံုးေတြကိုလည္း ထည္႔သြင္းလို႔ မရပါဘူး။
Google+ က နာမည္ေျပာင္ေတြကို ေရးခြင္႔မျပဳတဲ႔အျပင္၊ အမည္၀ွက္ေတြကို အသံုးျပဳခဲ႔မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕အေကာင္႔ေတြဟာ ပယ္ခ်က္ခံရပါလိမ္႔မယ္။ မိမိတို႔ရဲ႕နာမည္ကို ေျပာင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း အသစ္ေလွ်ာက္ထားၿပီး အနည္းဆံုး တစ္လၾကာမွ ေျပာင္းလို႔ ရပါလိမ္႔မယ္။ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကိုလည္း ဖန္တီးလို႔ရတဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံု မပါပါဘူး။
ဒါေတြဟာ Google+ အသံုးျပဳသူေတြကို အတင္းအက်ပ္ ျပဳလုပ္ရာေရာက္သလို ဆႏၵျပလႈပ္ရွားသူေတြ၊ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းခံရမႈမွ လြတ္ေျမာက္လာသူေတြအတြက္ ဒုကၡေရာက္ေစပါတယ္။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ႔ အစိုးရေတြရဲ႕ လက္ေအာက္မွ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြဟာ ဒီ Google+ မူ၀ါဒေၾကာင္႔ အဆင္႔အေလွ်ာ႔ခံရသလိုျဖစ္ကာ ဆႏၵမျပဘဲ ေဘးထြက္ထိုင္ေနရဖို႔ မ်ားပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ အာ:လံုး အဆိုးၾကီးေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး ။ Google+ မွာ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြအတြက္ အရမ္းကို အသံုး၀င္တဲ႔ သြင္ျပင္လကၡဏာေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ဘာေတြလဲဆိုေတာ႔ ဒီဆိုဒ္ကို အသံုးျပဳသူေတြဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို အကန္႔အသန္႔နဲ႔ အစုလိုက္ အဖြဲ႕လိုက္ အကန္႔လိုက္ စက္၀ိုင္းေသးေသးေလးေတြလို အမ်ားၾကီး ဆက္သြယ္ေ၀ငွလို႔ ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဂူးဂဲလ္စက္၀ိုင္းဟာ အသိပညာေတြဗဟုသုတေတြကို စုစည္းဖို႔ အတြက္ ေကာင္းမြန္သလို ပံုမွန္ဘ၀အတြင္း ကိုယ္႔ရဲ႕ ထိေတြ႔ဆက္ဆံသူေတြကို အုပ္စုလိုက္ ခြဲၿပီးထားလို႔ ရတဲ႔အတြက္ သံုးစြဲသူေတြအတြက္ အဆင္ေျပပါလိမ္႔မယ္။
မိမိရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္၊ မိသားစု နဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံတဲ႔ အေသးဆံုးစက္၀ိုင္းေလးကစၿပီး ရင္းႏွီးတဲ႔သူငယ္ခ်င္း၊ စိတ္တူကိုယ္တူေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ၊ ျပည္သူလူထု စတဲ႔ အလြန္ၾကီးမားတဲ႔ စက္၀ိုင္းအစုေတြအထိ ဖြဲ႕စည္းလို႔ရပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကေတာ႔ ေဖ႔စ္ဘြတ္ထက္ အားသာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ႔ အခ်က္တစ္ခုပါ။
ေနာက္အခ်က္တစ္ခုကေတာ႔ သတင္းအခ်က္လြတ္လပ္ခြင္႔နဲ႔ ဒီသတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ဒီလူမႈေရးကြန္ယက္ကုိ အသံုးျပဳၿပီး လြယ္ကူစြာေ၀မွ်ႏိုင္ၿခင္းဟာ Google+ ကို သံုးစြဲသူေတြအတြက္ ႏွစ္သက္စြဲလန္းေစတဲ႔ အေၾကာင္းအရာျဖစ္သလို တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြကိုလည္း သံုးစြဲခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာေအာင္ တိုက္တြန္းေနပါတယ္။
လူမႈေရးကြန္ယက္တိုင္းမွာေတာ႔ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဴိးေတြ ရွိတာပါပဲ ။ ေဖ႔ဘြတ္မွာလည္း မိမိရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို အျပည္႔အ၀ လံုၿခံဳမႈအတြက္ အာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ႔္ ဒါေတြဟာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအရ အသံုးျပဳေနၾကရပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕ကဆို ေဖ႔ဘြတ္ကို မရွိမျဖစ္နတ္ဆိုး ဆိုၿပီးေခၚၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အြန္လိုင္းယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။ နာမည္၀ွက္နဲ႔ Google+ ကို သံုးခ်င္သူေတြ၊ လူမွႈကြန္ယက္အသစ္နဲ႔ ဆႏၵျပဖုိ႔ လူစုခ်င္သူေတြ အတြက္လည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကေတာ႔ ရွိပါေသးတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ဂူးဂဲလ္က သူတို႔ရဲ႕ မူ၀ါဒကို ေျပာင္းလဲဖို႔ အလားအလာေတြ ရွိေနလို႔ပါပဲ။
သုခသခင္
www.maukkha.org
အခြင္႕မရွိလုိ႕ အလုိက္မသိတာပါ ။ ၾကင္နာမူနဲ႕ ေဝးေနတာမဟုတ္ပါ ။
မတုန္႕ျပန္နုိင္တာ အားမရွိလုိ႕ မဟုတ္ပါ။ ေဘာင္မဝင္လုိ႕ ျငိမ္ခံလုိက္တာပါ။
