သူႀကီးနဲ႔ ဓမၼဆရာ
ဤတြင္ သူႀကီးကေတာ္က မိစၧာဒိ႒ိႀကီးအား ကယ္တင္ေပးပါဟု ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္အား
အကူအညီေတာင္းေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေရႊေအာင္သည္ ညဘက္တြင္ သူႀကီးအိမ္သို႔ လာ၍
ခရစ္ယာန္တရားကို ေဟာသည္။ သူႀကီးဦးေလွာင္သည္ ပရိယတၱိစာေပ မတတ္ကၽြမ္းေသာ္လည္း
ဆရာေတာ္မ်ားထံမွ ရရွိထားေသာ ပညာဗဟုႆုတျဖင့္ ဦးေရႊေအာင္ေဟာေျပာသမွ်ကို ျပန္လွန္၍
ညင္းခ်က္ထုတ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာမွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ မိမိတတ္သမွ် ေျပာျပသည္ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း
ဦးေလွာင္ေျပာသမွ်ကို ေခ်ဖ်က္၍ ျငင္းခ်က္ထုတ္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ႏွင့္ သူႀကီးမင္းဦးေလွာင္တုိ႔၏ အျငင္းအခံုသည္ ထင္ရွားလာ၍ ညဘက္တြင္
ရြာသားမ်ားပင္ လာေရာက္နားေထာင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အေျဖကားထြက္မလာေခ်။ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း
သူႀကီးမင္းသေဘာက်ေအာင္ မေဟာေျပာနုိင္၊ သူႀကီးမင္းကလည္း ဦးေရႊေအာင္ကို နိုင္ေအာင္ မေျပာနုိင္ ၊
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးလည္း လုံးလည္လိုက္၍ ေနၾကျပန္သည္ ရက္မွသည္ လသို႔၊ လမွသည္ ႏွစ္သို႔သာ ကူေျပာင္း
ခဲ့သည္။
ဤအေၾကာင္းကားမထူးေသးေပ၊ ႏွစ္ဘက္ေသာ ေထာက္ပံ့ေၾကးေၾကာင့္ စီးပြားေရး မဟန္သည့္အျပင္
ေႂကြးပင္ အနည္းငယ္တင္လာသည္။ သည္အတိုင္းမျဖစ္ေသး၊ ဤကိစၥကို ျပတ္ေအာင္လုပ္မွ ျဖစ္မည္။
သူႀကီးမင္း ေတြးရေလသည္၊ တစ္ေန႔တြင္ အႀကံေကာင္းတစ္ခုကို ေတြးမိသည္ ဦေရႊေအာင္သည္
ညအိမ္သို႔လာလွ်င္ တင္ျပမည္။ ထိုေန႔တြင္ ဦးေရႊေအာင္ ေရာက္လာေသာအခါ၌ သူႀကီးမင္းဦးေလွာင္က မိမိ၏အႀကံအစည္ကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားေလသည္။
“ဒီမယ္ ဆရာေအာင္ ခင္ဗ်ားႏွင့္က်ဳပ္တို႔ ကိုယ့္ဘာသာတရားေကာင္းေၾကာင္း ျငင္းခံုေနၾကတာလည္း
ၾကာလွၿပီ။ ဘာမွလည္း အေျဖမထြက္ဘူး၊ လဘက္ရည္ၾကမ္းႏွင ့္ လဘက္သုတ္သာ ကုန္ၿပီး၊ လူေမာတာပ ဲ
အဖတ္တင္သည္။ ဘာမွလည္ အက်ဳိးထူးမလာဘူး။ အဲဒီေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့ အေျပာင္းအလဲလုပ္မွ
ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေဟာ… သူႀကီးမင္းက ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္တာလဲဗ်၊ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ အေျဖထြက္
လာမွာေပါ့ဗ်၊ သူႀကီးမင္းက ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းလဲခ်င္တာလည္းဗ်”။
“ဒီလိုရွိတယ္ ခင္ဗ်၊ ဦးေရႊေအာင္ေျပာတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ကမယံုႏုိင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာလည္း
ဦးေရႊေအာင္က လက္မခံနိင္ဆိုေတာ့ ဒီအတိုင္းသြားေနလို႔ေတာ့ မဟန္ဘူးဗ်။ အဲဒါ သူႀကီးမင္းက ဘယ္လို
လုပ္ခ်င္လာဗ် ေျပာျပပါဦးေလ” “ဒီလိုဗ်ာ..ဆရာေအာင္ကလည္း ခရစ္ယာန္တရားနွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
ကိုယ့္ထက္သာတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ကို ရွာဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဗုဒၶဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ဆရာတစ္ဦးကို ရွာမယ္”။ “အင္းေလ…ေျပာပါဦး”။ “အဲဒီဆရာႏွစ္ေယာက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေျပာၾကားေစဗ်ာ၊
ျငင္းၾကခံုၾကေစဗ်ာ၊ သူတို႔က ဆရာေအာင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ထက္ ေတာ္တဲ့, တတ္တဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ေျပာၾကရင္း တစ္ခုခုေတာ့ အေျဖထြက္မွာပဲဗ်။
အဲဒီလိုဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလား ဆရာေအာင္ရဲ႕” “ေကာင္းသားပ ဲ သူႀကီးရဲ႕၊ ဒါေပမယ ့္ အဲဒီဆရာေတြ
ဒီကိုလာဖို႕ ေကြ်းဖို႕ စရိတ္စကေတြေတာ ့ ခံမွျဖစ္မယ္ဗ်” “အဲဒါဟုတ္တာေပါ ့ ကၽနြ ္ေတာ္တို႔က ေခၚတာဆိုေတာ ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကပ ဲ စရိတ္ခံရမွာေပါ ့ ဆရာေအာင္ရယ”္ “ဒီလိုဆိုရင ္ စရိုက္အတြက္္ ဒီလိုလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ သူႀကီးတို႔ဆရာအတြက္ သူႀကီးတို႔ဘက္က တာ၀န္ယူဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔
ဆရာအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ ဆရာအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခရစ္ယာန္ေတြက စုေပါင္းက်ခံမယ္ဗ်”။ဦးေရႊေအာင္၏ ေျပာျပခ်က္မွာ မွ်တသျဖင့္ သူႀကီးက သေဘာက်သည္၊ ဦးေရႊေအာင္ႏွင့္သူႀကီးအိမ္တငြ ္ ေရာက္ေနၾကသည ့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားခရစ္ယာန ္ ပရိသတ္ကလည္း သေဘာက်ၾကသည္။သို႔ေသာ္ သူႀကီးမွာ တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ေနသျဖင့္ ရြာထဲရွိ ဗုဒၶဘာသာအိမ္သံုးအိမ္မွ လူႀကီးမ်ာကုိေခၚခုိင္းလိုက္သည္။ ထုိသူမ်ားေရာက္လာေသာအခါ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၏ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္တြင္ရွိေသာ ဗမာရြာမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာလူႀကီးမ်ားကုိ အေခၚခိုင္းလို္က္သည္၊ တစ္နာရီခန္႔ ၾကာေသာအခါ ထိုရြာမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာလူႀကီး ရွစ္ဦး လိုက္ပါလာၾကသည္။ သူႀကီးဦးေလွာင္ကား အဂၤလိပ္အစိုးရက ခန္႔အပ္ထားေသာ ဒိုင္နယ္သူႀကီး ျဖစ္သျဖင့္ စည္းစနစ္ရွိသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေျပာဆိုလုပ္ကုိင္ရာတြင္ တိက်ေစ့စပ္သည္၊ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ဘက္ေသာလူႀကီးမ်ားႏွင့္ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေနာက္ သူႀကီးကေတာ္ထံတြင္ စာရြက္ေတာင္းၿပီး ဦးေရႊေအာင္အား ေရးသားေစလွ်က္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား ပါ၀င္သည့္သေဘာတူညီခ်က္ကို စာခ်ဳပ္အျဖင့္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ေလသည္။
အမွာ။ ။ဤဘာသာေရးေဟာေျပာပြဲ စာတမ္းသည္ တစ္ေခတ္တစ္ခါက ျမန္မာျပည္မွာ တရား၀င္
တကယ္ျဖစပ္ ်က္ခ႔ေဲ သာ ေဟာေျပာပြဲ စာတမ္းျဖစပ္ ါတယ္။
ရည္ရယ္ခ်က္ ။ဤေဟာေျပာပစြဲ ာတမ္းက ို တင္ရျခင္းသည္ ဒီစာတမ္းကို ေလ႔လာဖတ္႐ႈၿပီး မိမိတို႔
အေနႏွင့္ ရခလဲ ွတ႔လဲ ႔ဘူ ၀ ရလာတဲ့အခါ ဘယ္အရာကို မဆို သူမ်ားပါးစပ္ဖ်ားမွာ လမ္းမဆံုးေစပဲ ကိုင္ပို္င္ စူစမ္းဆင္ခ်င္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္တဲ႔ ဉာဏ္ရေအာင္ လုပ္ၿပီး ဘာသာေရး လူမႈေရး အသိပညာတုိးပြားေစရန္
ရည္ရယ္ပါသည။္
-----------------------ပညာသဘာ အာဘာ နတၳိ------------------------
ေနာက္ဆက္ရန္........>>>
ပုိ႕စ္တင္သူ ။.............။
လျခမ္းျမီ
on
Wednesday 9 February 2011
ေခါင္းစဥ္အလိုက္ပို႕စ္မ်ား
ဘာသာေရးဗဟုသုတ
0 ( မွတ္ခ်က္ေရးခ်င္ရင္ )