Myanmar Monk Student Association

နိဗၺာန္´ဆိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ အစြန္းစြန္ ဘာသာေရး ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေပသည္။ မဟာယာန ႏွင့္ ေထရ၀ါဒ ဟူ၍ဂိုဏ္းၾကီး ႏွစ္ခုကြဲ သကဲ့သို႔ နိဗၺာန္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အယူအဆမွာလည္း ကြဲျပားသည္။ မဟာယာန က်မ္းမ်ားတြင္ နိဗၺာန္ကို သုခခ်မ္းသာတို႔ျဖင့္ ျပည့္စုံသည့္ ဘံုဗိမာန္အျဖစ္၎၊ သံသရာကိုယ္၌ကပင္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္ ဟူ၍၎ ကြဲျပားေသာ အယူအဆမ်ား၊ သေဘာတရားမ်ားကို တင္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ ေထရ၀ါဒတြင္မူ ဆရာစဥ္ဆက္ ႏွင့္ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ နိဗၺာန္သည္ တည္ေနရာဘံုအျဖစ္ မယူဆ၊မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း၊ သံသရာႏွင့္ ဆက္စပ္မႈကင္းမွ သာလွ်င္ `နိဗၺာန္´ ျဖစ္ေၾကာင္း အစရွိသျဖင့္ တိက်စြာရွင္းလင္းျပဆိုထားေပသည္။

နိဗၺာန္ သည္ အဘိဓမၼာ တြင္ အသခၤတ ဓမၼအစစ္အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္း အစစ္အမွန္တရားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္လည္း နိဗၺာန္ အယူအဆသည္ ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္ သာမက အျခား အေတြးအေခၚပညာရွင္မ်ား ၊ ဘာသာ၀င္မ်ားၾကားတြင္ပါ စိတ္၀င္စားစရာ ထင္ရွားလာရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ရွိသမွ်ေသာ သမိုင္းတေလွ်ာက္ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆိုမႈမ်ားသည္ နိဗၺာန္ ဟူသည္မည္သည္႔ အရာျဖစ္ေၾကာင္း တိက်ရွင္းလင္းေသာ အေျဖသို႔ မေရာက္ခဲ႔ၾကပါ။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ

1. က်မ္းျပဳသူ အသံုးျပဳေသာ ဘာသာစကားတြင္ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိေနေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္ ။

2. က်မ္းျပဳသူ ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသည္အထိ က်င္႔ၾကံအားထုတ္မႈမရွိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။

3. က်င္႔ၾကံအားထုတ္ေသာ္လည္း နိဗၺာန္ႏွင္႔ ထပ္တူထပ္မွ် ႏွိုင္းယွဥ္ျပစရာ မည္သည္႔အရာမွ မရိွေသာေၾကာင္႔လည္း ျဖစ္ပါသည္။

တဏွာကုန္ဆံုးရာနိဗၺာန္

နိဗၺာန္ ဟူသည္ ပါဠိစာလံုး နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္မွ လာသည္ ။ ျငိမ္းသတ္သည္ ဟု ဆိုလိုသည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ မီးမ်ားကို ျငိမ္းသတ္ႏိုင္ျခင္းသည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္ ။ (ရတနသုတ္တြင္ ေတြ႔ႏိုင္သည္။)

တဖန္ နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္သည္ ပါဠိဘာသာ နိ ႏွင္႔ ၀ါန ကို ေပါင္းထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ နိ - မရွိ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ ထြက္ခြာျခင္း ။ ၀ါန - တဏွာ ။ နိ၀ါန = နိဗၺာန = တဏွာမရွိျခင္း ၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶက်မ္းဂန္အရ ၃၁-ဘံု၌ ရွိၾကေသာ သတၱဝါတို႔သည္ သံသရာလည္ၾကရာတြင္ ၃၁-ဘံုမွ စိတ္၏ လံုးဝခ်မ္းသာရာျဖစ္ေသာ ကိေလသာမ်ားမွ လြတ္ကင္းရာကို နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။ နိဗၺာန္တြင္ လူတုိ႔၏ ဒုကၡအားလံုးမွ ကြၽတ္ၿငိႇမ္းၿပီး နိဗၺာန္ သုိ႔ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ သံသရာ အသစ္တဖန္ျပန္လယ္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ နိဗၺာန္သည္ ေကာင္းဘံုကဲ့သုိ႔ ေနရာအျဖစ္ မရွိေပ။ နိဗၺာန္သည္ ဥပခါျပဳျခင္းကဲ့သုိ႔ သံသရာ ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္သည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ နိဗၺာန္ဆိုသည္မွာ တက္မက္မႈ၊ တြယ္တာမႈ ကင္းရာ(မျဖစ္ရာ) ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရသည္။ ဘ၀တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုကို ဆက္စပ္ေပးတတ္ေသာ တက္မက္မႈ (တဏွာ) မျဖစ္ရာ ကုန္ဆံုးရာ (တဏွာ)မွ လြတ္ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။

နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ဳိး

ဗုဒၶဘာသာအရ နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္။

1. သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္

2. အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ တို႔ျဖစ္သည္။

သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္

မေသမွီ ဤရုပ္နာမ္ ျဖစ္ေသာ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးရွိေနစဥ္ အေတာအတြင္း ရေသာ နိဗၺာန္ကို သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။

* ပထမမဂ္ဉာဏ္ရေသာ ေသာတာပန္သည္ ေသာတာပန္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။

* ဒုတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ သကဒါဂါမ္သည္ သကဒါဂါမ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။

* တတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ အနာဂါမ္သည္ အနာဂါမ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။

အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္

ေသၿပီးေနာက္ ဘ၀မကူးေတာ့ပဲ ရအပ္ေသာ နိဗၺာန္ကို အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။

* စတုတၳမဂ္ဉာဏ္ရေသာ ရဟႏၲာသည္ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ကိုရ၍ မေသမွီ ခႏၶာရွိစဥ္ အေတာအတြင္း နိဗၺာန္သႏၲိသုခ ခ်မ္းသာႀကီးကို (၇)ရက္ထိ မစား၊ မေသာက္၊ မအိပ္ပဲ ၀င္စား၍ ေနႏိုင္၏။ ေသေသာအခါ ခႏၶာျပန္မရေတာ့ပဲ ဘ၀တစ္ဖန္ ျပန္မျဖစ္ေတာ့သည့္ အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ကို စံ၀င္ႏိုင္ၾကရပါသည္။

နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား

1. မာန္မယစ္ရာ နိဗၺာန္။ (မဒနိမၼဒေနာ)

2. တဏွာမြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေျဖာက္ရာ နိဗၺာန္။ (ပိပါသ၀ိနေယာ)

3. ကာမဂုဏ္ အာလယကို အႂကြင္းမဲ့ခြာရာ နိဗၺာန္။ (အာလယသမုဂၣါေဋာ)

4. ၀ဋ္သံုးပါးမွ ကင္းျပတ္ရာ နိဗၺာန္။ (၀႗ဳပေစၦေဒါ)

5. တဏွာကုန္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္။ (တဏွာကၡေယာ)

6. ရာဂကင္းလြတ္ရာ နိဗၺာန္။ (၀ိရာေဂါ)

7. တဏွာ၏ခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္။ (နိေယာေဓာ)

8. အျမဲခိုင္ခန္႔ေသာ နိဗၺာန္။ (ဓု၀ံ)

9. အိုျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္။ (အဇရံ)

10. သံသရာခ်ဲ႕တတ္ေသာ တရားမရွိေသာ နိဗၺာန္။ (နိပၸပဥၥံ)

11. မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္ေသာ နိဗၺာန္။ (သစၥံ)

12. သံသရာ၏ ဟိုမွာဘက္ကမ္းျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ပါရံ)

13. ဉာဏ္ႏံု႔သူတို႔ အလြန္ျမင္ႏိုင္ခဲေသာ နိဗၺာန္။ (သုဒုဒၵသံ)

14. ကိေလသာကင္းေ၀း ခ်မ္းေအးေသာ နိဗၺာန္။ (သိ၀ံ)

15. ေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္။ (အမတ)

16. ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ေဘးကင္းရာ နိဗၺာန္။ (ေခမံ)

17. သခၤါရကင္းဖြယ္ အံ့ဖြယ္သူရဲ မျဖစ္ဖူးေသာ နိဗၺာန္။ (အဗၻဳတံ)

18. ေဘးမရွိေသာ ေႏွာက္ယွက္ပုပန္ျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္။ (အနီတိကံ)

19. ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ေစာင့္ေရွာက္ရာ နိဗၺာန္။ (တာဏံ)

20. ေဘးရန္လြတ္ေရွာင္း ပုန္းေအာင္းရာ နိဗၺာန္။ (ေလဏံ)

21. ၾသဂမလႊမ္းေသာ ကြၽန္းတည္းဟူေသာ နိဗၺာန္။ (ဒီပံ)

22. ကိေလသာမွ စင္စစ္ စင္ၾကယ္ေသာ နိဗၺာန္။ (၀ိသုဒၶိ)

23. သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေတာင့္တအပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (၀ရံ)

24. သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေသာ နိဗၺာန္။ (နိပုဏံ)

25. အေၾကာင္းတရား မျပဳျပင္အပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (အသခၤတ)

26. ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ေမာေကၡာ)

27. အထူးသျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ေသေ႒ာ)

28. အတုမရွိ အလြန္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္။ (အႏုတၱေရာ)

29. ေလာကသံုးပါး၏ ဆံုးရာ နိဗၺာန္။ (ေလာကႆေႏၲာ)

ဆင္တူေ၀ါဟာရ ႏွင္႔ ပရိယာယ္ အေဟာမ်ားကိုပါ ဘာသာျပန္လွ်င္ နိဗၺာန္ ၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားမွာ -

ကံ၊စိတ္၊ဥတု ၊ အာဟာရ တုိ႔၏ ျပဳျပင္စီရင္ ျခင္းမွ လြတ္ေသာ တရား ၊ အလံုးစံုျငိမ္းခ်မ္းျခင္း ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မရိွေသာ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာမႈ ၊ တဏွာမရွိျခင္း ၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ျခင္း ၊ ဒုကၡမွ အျပီးတိုင္လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ ေမြး၊အို၊နာ၊ေသ မရွိျခင္း ၊ စြန္႔လြတ္ျခင္း ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ မကပ္ျငိျခင္း ၊ ဘ၀ မရွိျခင္း ၊ ပူေဆြးမႈ မရွိျခင္း ၊ ငိုေၾကြးမႈမရွိျခင္း ၊ေသာက မရွိျခင္း ၊ အညစ္အေၾကး ကိေလသာ မရွိျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္သည္။

ဒီဃနိကယ္ မဟာ သတိပဌာန သုတ္ေတာ္(အဌကထာ )တြငး္မွ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားျဖစ္သည္ ။ သဠာယတန - သံယုတ္ပါဠိေတာ္ လာ ဂုဏ္ပုဒ္ မ်ားကို ပထမ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဘုရား အနက္ေပးထားရာ နိဗၺာန္ ၏ ဂုဏ္ပုဒ္ (၃၀) ရွိေသးသည္။

ဒုကၡ နိေရာဓ သစၥာ ၊ သုညတ ၊ အမတ ၊ နိဗၺာန္ ၊ အသခၤတ ၊ အဘူတ ၊ သႏၱိ ၊ ေခမ စေသာ ေ၀ါဟာရ အားလံုးကို ဘာသာျပန္လွ်င္ လြန္စြာ မ်ားေပလိမ္႔မည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔လည္း တိုတိုရွင္းရွင္းႏွင္႔ ထိထိမိမိ အတိအက် နားလည္ေအာင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ ဘာသာစကားမရွိ ဟု ဆိုၾကရေပသည္ ။ အဂၢသာ၀ကၾကီးမ်ား ၊ ရဟႏၱာၾကီးမ်ား ၏ နိဗၺာန္ ကို ဖြင္႔ဆိုခ်က္မ်ားသည္လည္း တမူထူးျခားၾကေသးသည္။

တင္ျပခဲ႔ သမွ်တြင္ နိဗၺာန္ဆုိတာ အသခၤတ ဓမၼအစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ရွိေၾကာင္း ႏွင့္ နိဗၺာန္ကို ရရွိရန္ ျပည္႔စံုသိရွိနားလည္ရန္ သတိပဌာန္ေလးပါးသည္သာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း ကို သတိျပဳမိရင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင့္ ၾကည္ညိဳလို႔ ရပါသည္။

နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို သိေအာင္ျပဳ၍ အဖန္ဖန္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏၊ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ရာ၏၊ ဤသို႔ နိဗၺာန္၏ဂုဏ္တို႔ကို အသီးသီး ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ အလြန္ စိတ္ၾကည္လင္၏၊ ဉာဏ္ႀကီးထြား၏၊ စိတ္ေအးခ်မ္းတည္ၾကည္၏၊ ဥပစာရ စ်ာန္ကိုရ၏။[2]

မိလိႏၵမင္းႏွင္႔ အရွင္နာဂသိန္ တို႔၏ အေမး အေျဖ

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ေကာင္းကင္ႏွင္႔ နိဗၺာန္ သည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ သို႔ေသာ္ တစံုတရာေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔မွ် မျဖစ္။

မင္း - ဒီလိုဆို အရွင္ဘုရားသည္ မရွိေသာတရားကို နိဗၺာန္ ဟု ညႊန္ျပမိေလျပီ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး နိဗၺာန္ ဟူသည္ ရွိ၏ ။ မေနာ၀ိညဥ္ျဖင္႔ သိအပ္၏ ။ စင္ၾကယ္ျမင္႔ျမတ္ေသာ ၊အေႏွာက္ အယွက္ အပိတ္အပင္ ကင္းေသာ ၊ ကာမဂုဏ္ အာမိသ ကင္းေသာ စိတ္ျဖင္႔ ေကာင္းစြာ က်င္႔ေသာ အရိယာတို႔သည္ နိဗၺာန္ ကို သိႏိုင္ ၊ျမင္ႏိုင္သည္။

မင္း - အရွင္ဘုရား၊ နိဗၺာန္သည္ မရွိတရား မဟုတ္လ်ွင္ နိဗၺာန္ကို ဥပမာျဖင္႔ ျပေတာ္မူပါ ။ နိဗၺာန္ ဟူသည္ အဘယ္လို႔နည္း ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ ေလဆိုေသာ အရာ သည္ ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ ။

မင္း - ရွိပါသည္ ၊ အရွင္ ။

ေထရ္ - ေလသည္ အဆင္း ၊ ပံုသ႑ာန္ အၾကီးအေသး အရွည္ အတို မည္သို႔ ရွိပါသနည္း ။

မင္း - ေလကို ညႊန္ျပ ၊ေဖာ္ျပရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ ။

ေထရ္ - သို႔ဆိုလ်ွင္ ေလမရွိသေလာ ၊ ေလသည္ မရွိတရားေလာ။

မင္း - ေလသည္ ရွိပါ၏ ။ ေလကို ညႊန္ျပ ရန္ေတာ႔ မစြမ္းပါ ။သို႔ေသာ္ ေလရွိသည္ကို ႏွလံုးသား၌ သိေနပါသည္ ။ ႏွာသီး၀၌ တိုးေနပါသည္ ။ထိုတိုးေသာ လကၡဏာ အားျဖင္႔လည္း သိပါသည္။

ေထရ္ - မင္းၾကီး နိဗၺာန္ သည္လည္း ထိုသို႔ပင္ ျဖစ္၏။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈရရွိေသာ လကၡဏာ အားျဖင္႔ ထင္ရွားရွိေၾကာင္းသိရာ၏။ ေလကဲ႔သို႔ပင္ အဆင္းအားျဖင္႔ ၄င္း ၊ ပံုသ႑ာန္ အားျဖင္႔ ၄င္း ညႊန္ျပရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

မင္း - လက္ခံပါျပီ ဘုရား ။ ဆက္၍ေမးလိုသည္မွာ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ရွိပါသေလာ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ မရွိပါ။

မင္း -နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ မရွိျငား ၊ နိဗၺာန္ သည္ မရွိႏိုင္ ၊ နိဗၺာန္ ကို မည္ကဲ႔သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္သနည္း။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ အျမဲအစြဲတည္ေနရာ အရပ္မရွိေသာ္လည္း နိဗၺာန္ သည္ ရွိ၏ ။ ေကာင္းစြာက်င္႔ၾကံ ႏွလံုးသြင္းမႈျဖင္႔ နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏။

ဥပမာ - မီးသည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ထိုမီး၏ အျမဲအစြဲတည္ေနရာ အရပ္သည္ မရွိသကဲ႔သို႔ ျဖစ္၏။ ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လံုး ခတ္မွ ၊ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္မွ မီးျဖစ္လာ ၊ ရလာသကဲ႔သို႔ ျဖစ္၏။ စၾကဝေတးမင္းတို႔ ရရွိအပ္ေသာ စၾကာရတနာ ၊ မိဘုရားရတနာ ၊ သူၾကြယ္ ရတနာ ၊ ဆင္ရတနာ ၊ျမင္းရတနာ စေသာ ရတနာ (၇)ပါးတို႕ သည္လည္း တည္ေနရာ မထင္ရွားေပ ။ မင္းက်င္႔တရားေကာင္းမြန္သူထံသို႕ ကပ္ေရာက္လာၾကကုန္၏ ။ ထို႔အတူ သင္႔ေတာ္ေသာ ႏွလံုးသြင္းမႈျဖင္႔ က်င္႔ၾကံအားထုတ္သူတို႔ သာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကကုန္၏ ။

မင္း - လက္ခံပါျပီ ဘုရား ။ ။

ေလာကမွာ အၾကင္လင္မယားရယ္လို႔ အမ်ားလက္ခံအတည္ျပဳႏိုင္ၾကေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံမ်ားစြာရွိတာကို ျမင္ေတြ႕သိသာပါတယ္။ လင္မယားအရာေျမာက္ၾကၿပီဟု အမ်ားက လကၡံအသိအမွတ္ျပဳရန္ (တစ္နည္းဆိုေသာ္တရား၀င္လင္မယားအရာေရာက္ရွိရန္) ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာ တစ္ရပ္ရပ္အတိုင္းလိုက္နာေဆာင္ရြက္ၿပီးျဖစ္ရပါတယ္။ ဥပမာ ပ႗ိဥဥ္ျပဳျခင္းစသည္တို႔တြင္ ကတိက၀တ္ျပဳၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အဆိုပါလင္မယားတို႔၌ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေျပာင္းလဲျခင္းေထြေထြထူးထူးမရွိေသာ္လည္း လင္မယားအရာစတင္ေရာက္သြားၿပီး (တစ္ဦးကိုတစ္ဦးခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္၍သာယာေပ်ာ္ရႊင္ၾကမည္ဟုလည္းထင္တတ္ၾက၍ ေပါင္းသင္းရန္ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း) လင့္၀တ္တရား၊ မယား၀တ္တရားစေသာ တာ၀န္တို႔ပါပူးတဲြပါရွိသြားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ (အဆိုပါတာ၀န္တို႔သည္ကား လြယ္ကူၾကည္ျဖဴစြာထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ထင္တတ္ၾကေသာ္လည္း အခ်ိန္အခါေနရာေဒသအခန္႕မသင့္ေသာအခါ ျငဴစူဆင္းရဲပင္ပမ္းေစေသာတာ၀န္မ်ားျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာတတ္ပါသည္။)

ဤသည္ပင္ ဘ၀ တဏွာရွိ၍ ဘ၀အသစ္ရရွိတိုင္း ဆင္းရဲဒုကၡအစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လံျပမည့္ ခႏၶာ၀န္ႀကီးရသလိုျဖစ္ေနပါသည္။

အၾကင္လင္မယားတို႔ တရား၀င္ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီးစီးျခင္းကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။

သမုဒယေႏွာင္ဖဲြ႕လ်က္ မခဲြႏိုင္မခါြရက္ျဖစ္ေနၾကစဥ္ကထက္ ရုတ္တရက္ ဘာမ်ားသိသာထင္ရွား ကြာျခားသြားၾကပါသလဲ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးျပဳရန္တာ၀န္အေႏွာင္အဖဲြ႕တြယ္ၿငိမႈတို႔မွ ကင္းလြတ္ျခင္းသာရွိသည္မဟုတ္ပါေလာ။ (အရမ္းကာေရာ လိုခ်င္ၾကသူေတြသာမက စိတ္မပါ့တစ္ပါ ဆံုစည္းလာၾကသူတို႔ပင္ ေပါင္းသင္းၾကရန္လြယ္သေလာက္ ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ခဲြခြါရန္ အေႏွာင္အဖဲြ႕အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ခက္လွပါ၏။ ေသလို႔ခဲြရသည္ကိုပင္ မခဲြႏိုင္ၾက။ လာ၍ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္၊ လူ၀င္စားျပန္လာျဖစ္ေနပါသည္ဟု သံေယာဇဥ္ အျမွင္တန္းတတ္ၾကသူေတြေတြ႕ဖူးၾကမည္ထင္ပါသည္။)

ဘ၀ အသစ္ ခႏၶာအသစ္ ရရန္ေရာက္ရန္ မေမွ်ာ့္လင့္မတမ္းတ မရလိုတာေသျခာပါက သင္သည္ သံသရာက်င္လည္ရျခင္းတည္းဟူေသာ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ကင္းရွင္းျပတ္စဲေပေတာ့မည္။ က်င္လည္ေနရျခင္းကို ဆင္းရဲသည္ဟု သတ္မွတ္ပါက ကင္းျပတ္လွ်င္ ခ်မ္းသာသည္ဆိုရၿခိမ့္မည္၊ က်င္လည္ရသည္ကို ခ်မ္းသာထင္ၾကပါမူ ရပ္တန္႕သြားျခင္းသည္ဆင္းရဲဟုထင္စရာပင္ ျဖစ္ေနဦးမည္။